Wat is jouw levensmotto?
Work hard, play hard. De randvoorwaarde is dat ik er met hart & ziel in geloof. Kabbelen werkt voor mij niet, dan sterf ik langzaam af en word ik onhandelbaar. Veel oud werkgevers kunnen dit beamen, daarom past zelfstandigheid goed bij me. Ik leef op in een omgeving waar verandering omarmd wordt. Ik wil gave dingen doen met gave mensen en daar gelukkig van worden. Meer niet.
Een tafel van 5. Wie zet je eraan?
Mijn zoon als hij 20 is (nu 11), Victor Frankl, Boyan Slat, Margaret Thatcher en David Attenborough.
Noah, mijn zoon, is mijn superheld! Ik denk dat de meeste moeders dat wel vinden maar toch. Ik zou graag een sneak preview willen zien van hoe hij later terugkijkt op zijn kindertijd. Er is niets wat ik liever wil dan hem gelukkig zien. En aan de andere kant wil ik die sneak preview ook niet. Ik vind moeder zijn de moeilijkste job ever. En tegelijkertijd ook de mooiste! Ik hoop dat hij geïnspireerd raakt door mijn overige tafelgenoten.
Victor Frankl heeft zijn kampervaringen beschreven in zijn boek "De zin van het bestaan". De ervaringen zijn zeer indrukwekkend maar wat mij met name intrigeert is de manier waarop hij ernaar keek. Ondanks alle ellende beschrijft hij een bepaalde vrijheid die hem niet kon worden ontnomen en dat was zijn vrijheid om zijn manier van reageren te kiezen. Een van zijn mooiste uitspraken: "Between stimulus en response there is a space. In that space is our power to choose our response. In our response lies our growth and our freedom."
Nu het rijtje gepassioneerden… Boyan Slat. Natuurlijk is het opruimen van plastic in de oceaan een fantastisch doel. Maar wat ik zo bijzonder vind aan Boyan Slat is zijn gedrevenheid en vasthoudendheid. Tijdens een duikvakantie als puber valt hem op dat hij meer plastic dan vissen ziet. Misschien is mijn beeld van de gemiddelde puber wat negatief, maar welke puber gaat daar vervolgens mee aan de haal op de manier waarop Boyan dat doet? Wat een drive en bezieling, prachtig!
Margaret Thatcher. Blijven staan met zoveel tegenstand. Ik kan er weinig anders dan bewondering voor hebben. Natuurlijk heeft Thatcher lang niet alles goed gedaan, maar de kracht en overtuiging zijn bewonderingswaardig. Schijnbaar lak aan wat mensen van haar vonden, maar had ze er ook lak aan? Knaagde er nooit iets van onzekerheid bij haar? Wat mij betreft haar mooiste uitspraak:"Being powerful is like being a lady. If you have to tell people you are, you aren't."
En hekkensluiter Sir David Attenborough. Natuurlijk bekend geworden door de film "A Life on Our Planet". Wat een leven heeft die man tot nu toe gehad! En wat een prachtige legacy is die film. Het mooie van zijn verhaal vind ik dat hij als kind al steentjes en fossielen verzamelde, vervolgens zijn hele leven heeft gewerkt als bioloog en televisiemaker en op die manier prachtige natuurdocumentaires heeft gemaakt. Wat een leven!
Wat is een boek of film die je aan iedereen zou willen aanraden?
Film: Intouchables. Smullen! Omar Sy is zo ongelofelijk goed in deze film. Ik kan er niet vaak genoeg naar kijken. Andere favoriet is Le double vie de Veronique. Prachtige, fragiele film en idem muziek. Zo breekbaar! Zo mooi! Echt een aanrader. Qua boek is het moeilijk om te kiezen want ik lees (non-fictie) alles wat los en vast zit. Ik kies voor Untamed van Glennon Doyle. Van dit boek krijg ik buikpijn. Ik heb nog nooit eerder een boek gelezen waarbij mijn lijf letterlijk trilde. Het maakt me wakker, het maakt me rusteloos en het geeft me een schop onder mijn kont om nooit te settlen voor 'het is wel goed zo'. Een gevaarlijk en inspirerend boek dus.
Wat is de mooiste plek die je ooit hebt bezocht?
Het ligt voor de hand dat ik de Galapagos eilanden noem waar we in 2009 zijn geweest. Alleen uitzonderlijk mooi vond ik dat niet. Wel heel bijzonder en indrukwekkend. Dieren die nergens anders voorkomen zoals de blue-footed booby (vogel met blauwe poten) en leguanen in alle kleuren van de regenboog. Ook de honderden zeeleeuwen die al zwemmend en spelend in het water langs je schuren. En natuurlijk de reuzeschildpadden. Het meest bijzondere wat me is bijgebleven aan de Galapagos is dat de dieren niet bang voor ons waren en je heel dichtbij kon komen. We zijn daar (nog) geen natuurlijke vijand. Maar de mooiste plek is toch Australie. Niet alleen vanwege de natuur die prachtig is maar vooral vanwege hoe ik me voel als ik daar ben. De mensen zijn zo relaxed en aardig, met een heerlijk gevoel voor humor. Genieten van het leven is zo makkelijk daar. Leuke restaurants en cafés in overvloed en bijna altijd lekker weer. Een mooie plek is voor mij een totaalbeleving.
Wat is je guilty pleasure?
Makkelijk (al is het zonder guilty want ik voel me er zeker niet guilty over): Dansen!! Niet alleen, dan is de lol er snel af, liever met anderen. Als ik dans voel ik me supervrouwelijk en aantrekkelijk en ik geniet dan van de aandacht. Voor de rest ben ik helemaal geen meisjes-meisje, maar in dansen kan ik mijn vrouwelijkheid uiten. Daarnaast vind ik het ook heerlijk om met vrienden echt los te gaan. Dus dolblij als straks de clubs weer opengaan en de festivals weer doorgaan! En Twitter tijdens voetbal van Nederlands eftal. Ik krijg de helft van de wedstrijd niet mee omdat ik zo'n lol heb om alle reacties, soms tot tranen aan toe. Heerlijk!